sokaklarda tek isem bu benim işimdir
kimse kendini üzmesin.
yine de iyidir hissetmek tekliğin vezirliğini.
sırtımı yasladığım hayallerin güzelliğin
yarım kalmasına mı üzüleyim
mutluluğunu mu düşleyeyim.
yine çiçek açar bir yanım,
bir yanım ateş altında
çiçek rengi gökte beliren geleceğimiz,
gençliğimizi verirdik gerçekleşsin diye.
en nihayetinde giden bir tek geçliğimizdi.
kim demiş benim hiç üzülmediğimi
kaderin zalimliği kalbimi kırıyor.
gök en çirkin rengini gösterse de bana
benim çekmecemde yarım hayallerim var,
güzel günlerden örülü duvarlarım var yaslandığım.
efsunlu ormanlar suratıma çarpsa da kapıları
başka cennetlerin kapıları açılır elbet
yine de üzüyor yarım kalan hayaller
kaderin zalimliği kalbimi kırıyor.