Vaktiyle yüceydim, herkesin sevgilisi
Sevgi çürüdü ve seven çöktü
Vaktiyle yüceydim, herkesin erdemi
Erdem çürüdü ve er'olan göçtü
Ve Kara toprak açmış ağzını, bekliyor
Bak ahmak bak ! Ölümsüz geçilmiyor
Kapıda ki nöbetçi, sadece gülümsüyor
Arzu hayalini yaratan, seni kasvetle bekliyor.
Ben abıhayat içtim, fikr-i birin elinden
O el ki bir düş, hem de en derinden
Çürüyenler çok ve zehri yüzünden
Ben dem oldum hayatta, viran oldum birden.
Kendimden geçtim, bildiğimden beri
Asla durmadım ben, meselemden geri
Bu hayatın bende, kalbimde ki yeri
Boşlukta dalgalanan, şansız bayrağın dibi.