çöktüm kaldım tophanede bir banka
ışıksız çıkmazlar mı marka
üşüttüyse poyraz at zirvene bir parka
şaştım umut kasabasına baka baka
söyle bir bayırın kaç can almıştır?
yeşilin kaç kalbe zehir salmıştır
yüzlerce çıkmaz sokak, çıkmaz hayat
solar alayı yeşertse de üzerindeki nice hayrat
sırtlarında bulurum sandım hayatıma inci
verdin sadece kollarıma dikenli zinciri
kandım çınarların heybetine, en ala tuzağı
sen ettin huzuru uzağın da uzağı
karışırken dumanım arapşükrü notalarına
almışım gibi toprağındaki evliyalardan beddua
kaymış zamanınla çıkmazların beni boğmakta
ufkundan güneş ağlayarak doğmakta
yüksündürdü hayratından büyülü sular içmek
büyüttü bayırın vermeden bir tane bile dilek
tilki küstü dağa, dağ duymadı bir kürek
bursa, bu da yanına kalsın, küstü sana bu yürek
