yeni bir gün doğdu
değişmedi hiçbir şey
şanlı ayın valizi doldu
acunumuzun saçlarını kır renkler boğdu
yeni güne içilen antlar son buldu
ama bugun ne ilk ne sondu
bahşedilen oyun alanımız
evrenimiz sınırlarını almazdı aklım
ufacık avuçlarımda kayboldu
israf ettiğim hazinem değildi sonsuz
bu ne ceza ne de sorguydu
dembedem gökyüzü yaşlanıyordu
ve her an üstümdeydi gözleri
bir parıltı bekliyordu baharları umuyordu
en nihayetinde fırtınalar kopuyordu
en kara geceler doğuyordu avuçlarıma
daha da bekleyemezdim
tükenmek üzereydi vaktim
ama henüz yirmimde yorgundum
ne ışık düşlüyordum ne baharı
ne de heyecanlandırıyordu umutlar
