bastığım zemin bile iğreniyorken benden
söylenen gibidir benim toprağın almadığı adem
vesayetsiz ve viraneyim ben ziyafetim bir kutu siyanür ve badem
şefaatine sığındığı tanrılardan safi nefreti gördüğünde adem
kerhanelerine kapatır kendini ahiretin meteliksiz ve kanser
yayıldığında irin tırnağından gözlerine adem
bildiğini söyler kendini gösteremez hâlen
ve son kez çıktığında gözleri yerinden zaten
kan dolu gözlerinden ruhu akarmış,o son kez adem
etiketler
siir