Ben her satırda bir mısranın kaydığını uçurumun kenarında paramparça olan beyhude bir adamın yüzünün kayalıklara gizlendiğinde anladım
Yok olmayı var olmaktan ibaret
Arayışlarda kayboldum
Uçurumdan kopan gözlerini aradım Denizlerde,ırmaklarda,vadilerde
Gözlerini kaybettim affet beni sevgili
Ceketini üzerime örttüm geceleri sen kokmak için
Bedenin de gizledim saç tellerimi
Korkularımı anlattım sana onları götür diye
Rüyalarımda şiirlerini seslendirdim
Ruhunu ruhuma dindirdim
Her gün hatırladım seni
Bir kez daha kaybettim gözlerini
Kuşkularını gömdüm bira şişelerine
Boynuma kangrende birikmiş yaralarını
Kum saatinde gizlenmiş çocukluğunu gömdüm sol göğsümün altına
İstemsiz kulak misafiri oldum topraktaki sesine
Ağlama sevgili acıtmayacaklar canını
Üşütme olur mu?
Kanma tanrının işkenceden ibaret bedenine
Hapsedecek seni bir odalı sinema salonuna!
Korkma sevgili yanına gelmek için diri diri gömeceğim bedenimi
Ağlamayacağım senin için
Ama korkma toprak altında
Yanına kuşlar gelicek
Çiçekler olucak yanında
Karanfilleri çok sev olur mu sevgili ?
Onlar bizden kalan yadigarlar
Yıldızları unutma
Aya selam vermeyi
Güneşten uzak dur olur mu?
O bizi yakmaya meyilli
Şimdi sesiz ol ağlama !
Sen ağladıkça ben yanacağım !
Dudaklarım kül olacak gömleğine
Sarkım sarkım sarkılacaksın
Ağlama sevgili ben unutamayacağım seni
Yanımda diri bedenin sana seslenicek
Unutmak isteyecek seni
Gitme sevgili iyileşmene muhtacım!
