Telaş etme ben inanırım sana
Tutunurum gidişlerine pelerin misali
Yaptığım en büyük deliliği anlatırım sana
Korkmadan, endişelenmeden
Nedir bilir misin mevzu
Kendini kandırman sevgili
Yalanlar söylemen
Ben onlara da inanırım endişelenme sen
Ardından intihar kusarım
Ciddi bir kadının kudretli intikamı gibi
Beceriksizliğim gelir aklıma
Ve suçluluk duygusu bütünler bedenimi
Rüzgar alır ateşimi
İyileşirim sayıklamadan seni
Hatırla ben yok olmadan da severim seni
Bilirsin inanırım ben
Yalnız inanırım
Terk ederim şiirlerini
Satırlarına nokta koy sevgili
Bir hikayenin dilinden okurum seni
Sen apansız gül olur mu
Uyanmasın sefil halimiz
Uyuyor mu ki geceleri
Gözlerin
kar küresinde gizlenmiş çocukluk hayallerin
Kayıp define haritaların
Neşterden kanıyorum
Bir tuhaf sesim
Kaybediyorum kendimi
Ve hiç bulamıyorum
Seslen bana bulursan beni
Terk et evvela
Saatleri durdur
Gazetelere hakikatleri yaz!
Ve öldür beni!
Ardından bir dörtlükle taçlandır bu şerefi
Acılara dirhem ekle
Hafife al dizginliği
Telef oldum ben
Bakma bana sen
Gece bu kadar güzelken
Viyola çalıyorken endamın
Esir olmuş ellerim bir harç uğruna
Hırdavat bir adamın koynunda
Yılan karikatürleri çizmiş koridordaki küçük evlat
Küpeleri kaybetmiş esasında
Budur ki ben yine inanırım
Sığınırım iki odalı limana
Taparım çaresiz bir adamın dokunuşlarına
Ardından sayıklarım insanlığı ağlamaktan beter olmuş aynadaki hayalete
Karadut ikram ederim yasemin kokulu tenine
Geçmişi geleceğe mahçup edelim
İnanalım biz buna ve olan saf hallere
De bana ben ne yapayım bu saatlerin yalnızlığında
Yıldızlara ses ver!
Geliyorum bir çırpıda
Seni bu cihanın tanrısı yapmadan!
