ne yazık, yazgım izlemek bendimin tersini
ne ciddi meseledir tutmak yazgının işvesini
ve ben bir çocuk, hala almamış dersini
umutlarımdı, değildi yıldızlar kayan
yaşıyorum, umutsuz insan hep eksik olsa da
kuşatmada gemilerin hor gördüğü eski liman
ve uzakta huzuru kokladığımız o ada!
toprağa kendim gömdüğüm merhametim
ve üzerine diktiğim bir fidan daha
kendi ayaklarımla ezdiğim kendi azametim
yine aynı kırgınlık, yine bir vakti duha!
talimatname açık, acı duyacaksın!
asi ruhun acı duydukça ıslah olacak
zorunlu, bu talimata uyacaksın!
uyabilmem için karşımda ilah olacak!
bir sandık, içinde iki muska
iki yitik umut ve bir cansız beden
ben hala yaşıyorum, bu bile ıska
peki bu solmamaya yeminli güzellik neden!
eski limanı kuşatmış lodos ve karanlık
gökyüzü bile kırık umudun bir parçasına
bir gemi dahi yok, eski limana sadık
karanlık yapışmışken çamurlu paçasına