Ne çaresizliktir yalnızlık
Oysa çok önceden gömdüm silleyi
Ve amansız sebeplerden yine andım
Kimi işte orada çiçek açtı
Umutlar sandıklarda ,çeyiz örtülerin altında
Ve belkide hep orada olmak için şimdi çığlığını serpti üzerime
Aslında bakarsan ne de çabuk unutulduk
Bir yar koynunda yatışmış sesime karşın
Mahkum edilmiş şimdilerde
Yarın olunca vakitler saatlerin hırsızlarına denk gelirse bu gözler işte orada katledilir soykırıma şahit
İşte yine unutulduk şahitlerim aynalar
Katliam edilmiş neşterden yaralı insanlar