Asırlardır yürüyorum
Belim bükük, gözlerim pek ağlamaklı
Yolumu kaybettim yolcu
Kahroluyorum!
Küçük bir insana dönüştüm şu bir yıl içerisinde
Hâtır soranlar oluyor selamlarını dâhi alamıyorum
Uykularımdan uyanıyorum ansızın geceleri
Sebebini soruyorum dervişe
Bir türkü okuyor kulaklarıma
Meğersem baştan beri biri gizleniyormuş içimde
Ben sanırım, hasta oluyorum
Bir kez daha soruyorum dervişe
Yanımda olur musun ?
Yoldaş oluver en azından bir kereliğine
Anlaşılan derviş de usanmış yolundan istemiyor beni
Anlıyorum, kim ister ki beli bükük gözleri
Ben zaten yolumu bulmuştum,pek engebeli
Şimdilerde gezinirim o yolda
Bir ninni mırıldanırım annemin saçlarına
Uyanır uykularından
Bir daha da uyku uyuyamaz, benim gibi