Bir can bir türkü söylerdi ismimden gecelere
O vakit kaldırım taşları bir çiçek açardı
Bir adam yaklaşırdı elinde çangısı
Bir sessiz ölurmüşüm bir sessiz
Kurşuni bir renkten süzülürmüş göz yaşları
Toprağa can vermiş ruhu
Şimdilerde gezinirmiş odamın köşesinde
Selam vermeden, hatır nedir bilmeden terk edermiş karanlığımı