Ben seni uzak bir ülkede yeşeren çiçek gibi sevdim
Alıp koynuma bir yar edindim
Hangi şehirde olursak olalım
Tapacak kutsal kitaplara şayen bir ev inşaa ettim
İçerisine annemden yaralar dizdim
Her birine çok önceden acınası gözler çizdim
Şimdi öyle böyle değil
İçimde bir huzursuzluk
Basit ülkemde kimsesiz çocuklar var ettim
Anlaşılan her şeyin katiliydim
İntiharın eşiğini bileklerine ve omuzlarıma küçük bir iğne ile meşgul ettim
Oysa yaşamak ağır hüküm giymiş intihar
Ben bunu şimdi fark ettim
