Umutlarım bir saksıda yeşeriyordu
Gözlerim kan çanağındandı
Mezarlıklara ışık tutuyordu
Ve yüce rabbim prangalar asmıştı boynuma
Boynum yüce dağlara yetişecek kadar narin bir kız çocuğu gibiydi
Acımasız ve korkak
Yaradan ne güzel tasarı vermişti
Çiçekler denizler ve tanrıdan doğma güneş
Hepsinin kurbanıydı acının böylesi
Ben acı çekmenin en ağrını geceleri sol tarafımdan yiyordum bir kurşun gibi ağır ve büyük
İhtimaller yanık türküler okuyordu
Hüzün artık hiç böylesine ağlamıyordu
Pencere kenarlarından başlıyordu insanlığın merhameti
Ve merhamet şimdi ayaklar altında ezilmiş koca bir mazi
Hoş ve kederli