I.
ışığı iyi seyredin, bu gecenin çıkışı yok
suskun sokaklarda yıldızlar bize ağlıyor
huzur kollarımda ölüyor bir kişi bile çıkıp gömmüyor
ben çamura aşığım sefil kalabalı
klar bana
rütbem antikahraman, sanılır çirkin işlerim seyirlik onlara
ruhum duvara asılmış madalyonun arkası
uzaktan çalgı çengi yakından bekar evi yangını
vedalar çantama küllerini sakladım
bir köşe başında izmaritlerle sabaha kadar lafladım
düğümledim boğazımı kimse şahit olmasın
realite acıdır, onlardan nefret etsem de hiçbirine kıyamadım
izmaritlerle lafladım
son kez ırmağın ters aktığı yerdeyim
umutsuz kader artıklarının mahşer yerindeyim
II.
kırık banklar, kaldırımlar
köşe başı dalavereci kopuklar,
afyon gibi beş sene,
her duman başı hatıralar
akıp giden kumları paşası yolundan alıkoyamaz
kaderde karşılığımız hiçliğin de hiçliği
biliyorduk hepsini, kıssadan hisse felsefesi
biz bu kaderdeki kayıp nesil
suçladıysak sizleri diyelim kindar nesil
yüzleştim hepimizle elimde kırık saatlerin kesiği
kusmak gerekliydi zehri, bildiğimiz her şeyi
artık bu hayatın üçkağıtçı karması umurumda değil
yansın cümle alem neslimizin son resitali
