Antikahraman V: Süveyda

 evet tam oradan, gözlerimden

düştü tane tane sarı çiçeklerin yaprakları birer birer

ses duyması zor miğferi kırık yüreğimden

yorulmuş, istirahati
bekler her yeri lime lime

gururla süveyda taşıyor orta yerinde

bağırsa da zor artık gürültüler kurudukça kuruyor

kelle denilen amirin kirli labirentlerinde


evet tam orada, yüreğimde

bitti bir süveyda tam orta yerinde

sislerin arkasına gizlenmiş güneş

mahsur bakıyor tam orta yerindeki leke ile

ladinlerin çilesi bitmiyor sus dedikçe çığırtıyor cincarlar 

ilk emre bile uymak riyakar tüylerinin keyiflerinde

terk etmiş allah vakti uğultular yükseliyor

alemler arasında kalleşler yüceliyor

güneş hüzünleniyor, lekesi tam orta yerinde!


ormanlar beklemezdi baltadan kalleşçe bir ihanet

yaylalar beklemezdi çığı kardeş dediği karlardan

insan bir ah çekse gazel olur hısımların döktüğü yapraklar lüle lüle

var ki mühürlü dudakları konuşmak için bekler güneşin inmesini

haberleri yok gece benim güdümümde

bir sis çökerdi şafaktan dağların kuz eteklerine

nemlenirdi mavi iğneler kusardı damla damla

yaşlı toprağın siyah noktalarına


büyüdüm yaylalarda köküme hep küf sardı

ihaneti tatmış gövdem hep yaralı yaşlandı

iğnelerimin ucu bereket bekledi de yaşlandı

düştü damla damla siyah noktasına toprağın

tam orta yerinde, lüle lüle

Yorum Gönder

Daha yeni Daha eski