"şiir yazıp eskiler alıyorum"
boş boğazıma devrilir cümlelerim nice çam gibi
dökülür için için ama halen dolmadı içi
bağı açık olsada torbasının bilincimin
tahminimdir daha nicesi vardır bilmediğim
ama iğrendirir beni bilip bilmezden geldiklerim
hep çirkin dinledim dünyayı dünyanın bileşenlerinden
tek dileğim balık olmak şişelerin dibinde
rakı bile sınıfsaldı aç domuzların mevsiminde
ben de bir köpeköldüren şişesini kendi gölüm seçtim
"değiştirmek" bir ukte kalmıştı hep içimde
sanıyorum ki bu yaşımda geçti benden o işler
bileklerimden zincirlendim o realiteye
bir orman büyüttüm avuçlarımda
belki düşümü gerçek kılarım diye
susmaya çalıştım konuştukça gözlerim uyanık kalır diye
ama bu kadar avare kalmamıştı hatrımda heceler
"eskiler alıp yıldız yapıyorum"
küflü bir tada emanet ettim canımı
kendim edip kendim bulayım
dünyada kalmasın alacağım
dünyayı kaybettiğim yerde dahasını bulacağım