Gözlerin serin bir ırmak gibi akıp geçer yüreğimden
Öteye gidebilmek ne mümkün
Ki var mı daha ötesi bu gördüğümün?
Esir alır beni tüm zincirlerimden kopararak
Kör kuyulardan çıkararak
Ben de öylece kalakalırım sadece var olarak
Şimdi bu tutsaklık mı yüreğinde
Yoksa misafirlik mi gitmekten korksam da beklediğim, kurduğun şehrin en karanlık yerinde?
Yoksa demir parmaklıklar mı ellerin
Bir dokunuşunla hapsoldum en ücra köşelerine
Şu şehrin ışıkları gibi baktığında bana
Ellerine teslim olurum tüm zayıflıklarımla ve çırpınışlarımla
Artık iznim var mı peki
Aldığım her nefeste
Düşünmeden konuştuğum her şeyde
Sana yaklaşmama?
İşte o zaman
Harfler sözünü tutup taşırsa tüm yükümü
Keşke anlatabilsem
Gözlerimle okşadığım yüzünü
Ah bir bilebilsen söylediklerimin yetmediğini
Çoktan anlardın
Aslında kaçmak değil
Yakalanmak istediğimi
Her şeyden öte de
Gözlerini kapattırdığımdaki niyetimi
11.12.2023