durmuyor deli, oynuyor dökülen yapraklarla
üstünde her bir günüm satır satır
döküldü üstüme biriktirdiğim bulutlar
aradığım huzur, yağmur altında ıslanmakta
sanmam, hiç kervan uğrar mı
tırmandığım bu dağ başına
küçük bir evi dünyam bildim
duvarları boyadım; güze, hayale, ruha
sanmam, hiç kuşlar uçacak mı
saklandığım mahzenlere
küçük bir evi dünyam bildim
sönmüyor ışık, saçılıyor sokağımıza
çünkü sokağımızda tutunduğumuz umutlar var
huzura vardı beklemediğim bir anda
volta atıp türkü çağırdığım bir çıkmaz
işte yenigünde ferahlık var
sanmam, kara dikenler saracak mı
kendimi bıraktığım derelere
küçük bir evi dünyam bildim
duvarlarını çizdim kolyeme
sanmam, ağaçlar solacak mı
kendimi adadığım bahçede
küçük bir evi dünyam bildim