Bir gün asar kendini
Herhangi biri
Hiç doğmamış
Hiç gülmemiş gibi
Bedeni sığmamış toprağa
Elleri kapı dışarı
Annesi hiç özlememiş
Bir kız hiçbir şey yokken rahatı yerinde ve bir aynası var iken oturup ağlamış
Sonra oyunlardan oyun seçmiş Tanrı
Kor bir ateşin kapısında bekletmiş
O kapıda beklerken
Bir bardak su içmiş Adem'in ellerinden
Bardak düşüvermiş
Bir kadın asmış kendini
Hem de rahatı yerindeyken
Mezar taşına bir başkasının ismi verilmiş
İşte o gün bir şeyler olmuş
Bir daha sevememiş annesi
