Sokak-lambasında bir karga

Sokak-lambasında bir karga,

neşeli midir dertli midir çözülmez
bilinmez
görülmez
görünmez
Yalnız sesi gelir, yanık
dem çekmez bağırır
minicik gövdesinden koparcasına
Allah’a isyâna kalkarcasına
hâşâ
uçar
hâşâ!
Kaleme konar,
övünür gecelerce
Sırr-ı Tevhid’e denk
övünür

Sanki eğilir, şöyle bir görünür

Güneşin şuâatıyla toza dokunur
Kanadın’ gerer zerreye konar, kaybolur

Railroad Sunset [Edward Hopper, 1929]